Minduflness

Een tijdje geleden begon ik te sukkelen met mijn gezondheid. Ik heb de ziekte van Crohn en dat gaat gepaard met opstoten, dat komt en gaat maar blijft altijd aanwezig. Eind oktober stond ik een beetje op  instorten met 2 maanden ziekteverlof als gevolg. Ik (en ons gezin) hebben toen zwarte sneeuw gezien. Ik besloot in januari progressief te gaan werken en dat doe ik nog altijd. Ik ben gelukkig een al een heel stuk beter maar de oude Nele is nog niet terug.

Dus raadden er mij enkele mensen een cursus Mindfulness aan. Ik moet eerlijk bekennen dat ik hier niet voor stond te springen. Het leek me allemaal nogal zweverig en wie mij kent, weet dat ik niet tegen stilte kan in ruimtes waar veel mensen samen zitten. Laat dit nu één van de pijlers van de Mindfulness zijn: in stilte tot rust komen.

 

Enfin, ik ben er uiteindelijk met weinig verwachtingen aan begonnen en ben in een super goede groep vol gevoelige, respectvolle dames terecht gekomen. Ik meen oprecht dat ik veel bewondering heb voor elk van hen. Iedereen heeft zijn miserie gehad en iedereen was eigenlijk op zoek naar een manier om daar mee om te gaan en rustiger en sterker in het leven te staan. Want geef nu toe, we leven in een maatschappij dat best wel hoge verwachtingen stelt aan elk individu en het 'hoort' al helemaal niet dat het even wat minder gaat ...

 

Je voelt het wel, het ligt gevoelig bij mij. Al dat 'moeten' de dag van vandaag, dat verantwoorden, dat presteren, dat 'blijven gaan', .... zelfs als je voelt dat je er onderdoor aan het gaan bent ... wie wordt daar eigenlijk beter van.

 

Het heeft me heel wat tijd gekost om tot dit besef te komen maar er is meer in het leven dan werken alleen. En ik ben nog altijd zoekende naar een goed evenwicht tussen werk en gezin maar ik kom er wel, samen met ons prachtig gezinnetje!

 

En de mindfulness? Na 8 weken werd de cursus afgesloten en dat vonden we allemaal jammer. Ik vond rust in enkele dingen dankzij de wekelijkse sessies en kreeg heel wat tips aangereikt die ik dagelijks toepas op het werk en thuis.

 

En nu maar duimen dat ik snel helemaal terug de oude ben!