Mila in La Maison Victor!

Ongelofelijk ... wat een kado!

Vandaag wordt Mila 6 jaar oud. En dat werd gisteren goed gevierd met een leuk familieverjaardagsfeestje. Vandaag verrasten we broer en zus met een treinrit richting AB in Brussel voor een Berenconcert van Kapitein Winokio. Een heus avontuur, zeker als je weet dat Akke nog nooit op de trein heeft gezeten.

Enfin, bij het uithalen van de post, bleek de nieuwe Victor in de brievenbus te zitten. Ideaal om tijdens het ontbijt te doorbladeren. Groot was dan ook mijn verbazing toen ik dochterlief in het boekje zag blinken met mijn versie van de Leather Sweater. Hoe trots kan je zijn?! Ik geef toe: heeeel trots en het doet toch wel iets met jou als je haar zo ziet staan. 

Heb je het gemist, dan laat ik je even meegenieten.

Verjaardagsjurk op de valreep

Een hele tijd geleden kocht ik het supermooie stofje 'Happy Animals' aan via L'izzy L'oiseau. Ik was op slag verliefd toen ik het op de Sociale Media zag verschijnen. Ik wist toen al, heel lang geleden, dat het de verjaardagsjurk voor dochterlief zou worden.

Het naaien stond de voorbije periode een beetje op een laag pitje dus ik kwam er maar niet toe maar ergens halfweg december kreeg ik de naaimicrobe opnieuw te pakken. Verschillende kleedjes rolden van onder de machine. Last minute besloot ik ook broerlief in het nieuw te zetten voor de feestdagen en dus werden de Happy Animals altijd maar vooruit geschoven. Het werd heel erg nipt, zeker als je weet dat Mila verjaart op 28 december en we dit jaar haar feestje vierden op 27 december. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat er al een ander kleedje klaar hing, ik zag het tussen de vele feesten door niet meer haalbaar. Toen we haar ander kleedje echter aanpasten, had ik voor de tweede keer op rij de rits in mijn handen. DUS kon ik niet anders dan last-minute aan de slag te gaan en ervoor te zorgen dat mijn plan alsnog slaagde. Het patroon wist ik gelukkig al. Ik koos voor de Tinny jurk van Straightgrain. Net zoals zovelen ben ik echt verliefd op de verschillende mogelijkheden.

Het bovenstuk zat heel vlot in elkaar op kerstdag en de rest kon ik afwerken de dag daarna. Ik content, Mila content en eerlijk gezegd, I love it! 

De foto's spreken voor zich. Je zou met de zon haast vergeten dat het eind december is!

Gelukkige verjaardag Mila, wat word je groot!

Charlie in 'zeemansstijl' ... volgens manlief

Zoonlief groeit en bloeit, 't is te zeggen, hij groeit vooral maar blijft nogal tenger. Ik liet ooit een tweetal jaar geleden ondertussen een broekje uittekenen voor hem door de mama van een vriend en geloof het of niet, tot op vandaag werken zowel oma als mezelf nog altijd met datzelfde patroon. Ik ben verliefd op de Jacob broek, het is helemaal op Akke zijn lijfje geschreven.

Ik had alweer een ambitieus plan. Na het kabouterkleed voor Mila en het glitterkleed voor mezelf (waarover later meer), wou ik ook zoonlief in het nieuw steken voor de feestdagen. Ambitieus inderdaad aangezien de tijd nogal begon te dringen. Ik wou een hemdje maken maar daar stapte ik (gelukkig) van af. Het werd een Charlie met lange mouwen en een bijpassende Jacob. 

Beide stofjes vond ik in Eekhoorntjesland. Ik geef toe dat ik daar nogal wat uurtjes slijt maar het is zo'n gezellig winkeltje en Tine ontvangt je altijd met open armen! Allen daarheen dus.

Ok, terug naar de Charlie en de Jacob. Stof voor de Jacobbroek is een hele zachte stof, zalig om te dragen, niet gemakkelijk om te naaien maar het is me gelukt. De Charlie zat alweer heel snel in elkaar. Een ZALIG patroon! 

Manlief vond het een hoog 'zeemansgehalte hebben' ... ik niet ... wat vinden jullie?

Akke was in elk geval heel tevreden met zijn nieuwe tenue voor het feest en ging iedereen trots vertellen dat mama alles zelf had gemaakt. Schattig toch!?

De fotoshoot verliep niet super maar eigenlijk staat Akke erop zoals hij is: speels, 'koddig', enthousiast, zot, ...

Zomerse Candy wordt glitterjurk - PART II - voor de mama

Opnieuw een leuk plan of een leuke uitdaging ... ik zou hetzelfde glitterkleedje voor mezelf maken als wat ik voor Mila maakte. Stof had ik nog genoeg, dank je wel Eekhoorntjesland!

Het bleef wel even liggen en toen ik eraan begon, geef ik toe dat ik nogal gesukkeld heb deze keer met het maken van de tunnel. De opmerkzame naaisters zullen het misschien ook wel zien maar ik heb er nogal op gevloekt als ik eerlijk ben. Enfin, het is me uiteindelijk gelukt. Het patroon voor maat 176 paste ik een beetje aan op de rug zodat het iets nauwer aansloot en nu zit het als gegoten.

Ik geef toe, de blik van Mila toen ik beneden kwam met het kleedje aan, op een moment waarop zij het ook aan had, was zooooooooo schattig! Dat vond ze nu eens geweldig sè. En dan ga je als mama toch ook keihard stralen, niet?

  

 

Kabouterkleedje met zwierrok

Een tijdje geleden kocht ik enkele stofjes aan met een digitale print. Ze waren/zijn zo mooi van kleur en ook de kwaliteit is super! Ook dit bleef een tijdje liggen, wat kan ik zeggen, dochterlief heeft gewoon geen kleren te kort ;).

Maar toen ging opa bijna op pensioen en dat werd in stijl gevierd. De kleinkinderen speelden hier ook een belangrijke hoofdrol in dus kon een nieuw kleedje niet ontbreken. Mila wou heel graag nog eens een kleedje met een zwierrok. Zo gezegd zo gedaan. Ik ging aan de slag met het gekende patroon uit SVDZ en tekende er zelf een rok uit 6 delen Hiervoor gebruikte ik de handleiding van Emma en Mona. Na enkele aanpassingen aan het veel te brede bovenlijfje, voegde ik ook nog contrasterende flapjes op de schouders toe. Ik stak de rits op de voorkant zodat ze dit kleedje ook kan aandoen als het turnen of zwemles is. Allemaal leuke details die werden afgewerkt met een perfect bijpassend riempje dat ik vond in de Veritas. It was my lucky day!

IIk was heel tevreden en Mila ook. Het is echt een jurkje op haar lijf geschreven. 

En nu, zwieren maar!

En de kleinkinderen speelden de hoofdrol op het pensioenfeest van opa. We maakten een filmpje waarin zij de hoofdrol speelden en ook op het feest waren ze allemaal aanwezig! Alleen maar lovende woorden en stralende gezichten, zalig toch!?

Geniet hier ook maar even van mee

http://kw.knack.be/s/r/content/206629#photo=62

En ikzelf besloot in te gaan op de vraag om een artikel over mezelf te publiceren in De Weekbode. Een soort van 'afscheid' voor mijn papa die einde dit jaar op pensioen gaat.

Olé ... een roodkapjestrui!

Dankzij een vriendin werd ik fan van het patroon 'Olé' van Zonen09. Ik maakte voor Akke al een eerste trui en nu ik wist hoe alles juist moest gebeuren, ging ik ook aan de slag voor Mila. Beide kinderen zijn, sinds ons bezoek aan de Efteling, verslingerd aan alles wat met het Sprookjesbos te maken heeft. Toen ik de roodkapjesstof bij Eekhoorntjesland zag liggen, twijfelde ik dus geen enkele ogenblik. Ik wist onmiddellijk dat dit haar eerste handgemaakte kaptrui - Olé zou worden.

Ik heb er toch heel wat langer over gedaan dan oorspronkelijk gedacht maar het resultaat mag er zijn. Een mooie trui die je langs 2 kanten kan dragen. Super toch!

Roodkapjescape

Carnaval vierde Mila dit schooljaar in een zelf gemaakt Roodkapjes kostuum. Daar heeft ze al veel deugd van gehad en het blijft een favoriet voor vriendinnetjes die komen spelen. Leuk!

Nu vroeg ze om een bijpassende roodkapjescape te maken. Ik vond een duidelijke uitleg op internet (roodkapjescape) en ging aan de slag met een stuk rode fleece die ik ook eens scoorde op een stoffenspektakel. De cape zat supersnel in elkaar. Ik streek er nog enkele fleurige bloemen en dat maakte het geheel wel af.

Roodkapje zocht spontaan een mandje en ging al zingend naar het bos ....

Nu wacht broere nog altijd op zijn wolvenpakje ... zal er toch eens werk moeten van maken.

Super zachte Leather Sweater voor Mila

En plots was ik ook gebeten door de Leather Sweater microbe ... Zoonlief werd al meermaals verwend door oma met een sweater, nu was het de beurt aan Mila. Ik vond het zachtste stofje ever opnieuw bij Eekhoorntjesland (dank je wel Tine voor de extra effort om nog een extra metertje te bemachtigen!).

De trui is aan de binnenkant zo zacht dat ik besloot om de stukjes op de schouder daarvan te voorzien. Het zorgde voor een leuk speels effect maar vooral een 'girly' uitstraling. Toen Mila het stofje voelde, was ze direct verkocht. Ze staat er dan ook beeldig mee! En het poseren, dat doet ze zo graag, geef toe, het gaat haar ook wel af hé ;). 

Restjesverwerking ... t-shirts voor Akke en Jacobbroekjes

Oma ging aan het opruimen en kwam heel wat 'restjes stof' tegen. Misschien konden daar nog wel enkele t-shirts voor Akke uit gemaakt worden. Ik zocht enkele bijpassende effen tricotstoffen bij elkaar in mijn stoffenkamertje en het werd een leuke mix en match. Zoonlief was heel content en kon prompt de winter doorkomen met zelfgemaakte t-shirts en broekjes van oma en mama! Fijn toch?!