KIDS

KIDS

woensdag 18 februari 2015

Mijn plekje

Hier kom ik helemaal tot rust ... soms want hoe je het ook draait of keert, naaien geeft soms ook wel 'druk' en stress. En hoewel ik me altijd hard voorgenomen dat het mij niet zou overkomen, merk ik nu toch wel dat ik de rust, die ik tot nu toe achter de naaimachine vond, niet altijd meer ervaar. Ik word overspoeld door naaiprojecten in mijn hoofd en vind geen rust meer als het over naaien gaat. Te veel ideeën, te weinig tijd en energie door blijvende last van gezondheid. Moeilijk ...

Daarom een tijdje niet aan de machine gezeten ... eerst de rust even opzoeken en dat lukte al wat meer na een Ikeabezoek met manlief vorige week. We brachten enkele dingen mee om mijn naaiplekje nog wat gezelliger te maken. Manlief ging bij het thuiskomen onmiddellijk aan de slag (wat is het toch een SCHAT!) met een leuk resultaat als gevolg. Ik ruimde de rest van de avond met plezier op. De dag erop werd het kleinste kamertje boven waar al mijn stofjes liggen ook onder handen genomen en zie daar, een beetje rust keert geleidelijk aan een beetje terug.
 
Ik heb me nu voorgenomen dat ik project per project aan pak en afwerk. En ik hoop dat ik de rust die ik normaal ervaar als ik achter mijn machine zit, snel terug mag voelen ...
 

 
 
 



vrijdag 13 februari 2015

Carnaval: Roodkapje

Sinds we in de Efteling geweest zijn, zijn onze kindjes ZOT van alles wat de Sprookjesboom te maken heeft. Dagelijks hebben ze het er nog over. Voor Mila was het dus al heel lang een uitgemaakte zaak om met Carnaval als Roodkapje verkleed te gaan. En ergens in een enthousiaste bui beloofde ik haar plechtige dat ik een Roodkapjeskleedje zou maken. Ik baseerde me uiteraard op Roodkapje van het Sprookjesbos.
 
Ik vertrok van een klassiek patroon van SDVZ en maakte de halsuitsnijding dieper zodat er nog een t-shirtje onder gedragen kan worden. Voor de eerste keer zou ik een echte zwierrok maken en dat is me eigenlijk heel goed bevallen. Dankzij de mooie en superduidelijke tutorial van Griet van Emma en Mona zat deze heel snel in elkaar. Hiervan zullen er nog volgen.
 
De linten vond ik in Veritas en naaide ik op elkaar. Ik besloot om een kamsnap te gebruiken als sluiting. Zo kan ze het zelf aan en af doen. Een restje rode tricot werd aangeslaan als mutsje. Ik baseerde me op een vierkanten sjaaltje maar plooide nog een extra boordje om voor een speels effect. Ook hier gebruikte ik een kamsnap als sluiting. Vervolgens vond ik een mooie tutorial om een 'Peter Pan' kraagje aan een bestaande t-shirt te zetten en ook daarmee ging ik aan de slag. Jaja, dochterlief wou echt een identiek exemplaar kunnen aandoen.
 
Alles is heel vlot verlopen en ik ben echt trots op het resultaat! En wat straalde Mila deze morgen toen ze EINDELIJK haar Roodkapjeskleedje aan mocht/kon en ze haar zwierrok ten volle kon uittesten.
 
Om het plaatje helemaal af te maken bakten Mila en haar papa samen cakes om mee te nemen in een mandje en uit te delen in haar klas. Ja, als ze iets wil, dan moet het ook allemaal kloppen. Benieuwd van wie ze dit mee heeft ;).
 
Maar stralen, dat deed ze deze morgen. Benieuwd naar haar verhalen straks!
 
 



 



 

donderdag 12 februari 2015

Moeder en dochter ... idem in herfststofje

Ik was op slag verliefd op het herfststofje van Michael Miller.
Op de blog van Liesselove vond ik de perfecte inspiratie voor mijn jurk. Het werd uiteindelijk de    Harlequin van La Maison Victor.
 
Ik had echter nog bijna nooit iets voor mezelf genaaid en riep dus de hulp in van de naaijuf. Een eerste hinderpaal bleek de matentabel. Ik pas 'hoera hoera' in 3 tabellen. Als je denkt dat dit je een goed gevoel geeft als vrouw, dan heb je het toch wel mis! Ik tekende uiteindelijk een maat 38 uit en verbreedde het nog wat op de heupen (jip, mijn eeuwige pijnpunt!). Ik ging aan de slag en dat lukte eigenlijk wonderwel. Alleen, toen kwam de eerste pasbeurt en dat viel tegen. Het kleed was nu veeeeeel te wijd op de heupen. Inpakken dus  ... maar ook op de rug had ik over ... ja, het eeuwige probleem kwam weer naar boven. Smal in de taille, breed op de heupen ... (toen wist ik nog niet dat dit de altijd de frustratie zou zijn als ik iets voor mezelf naaide ...)
 
Maar bon, we besloten om enkele nepen op de rug in te stikken en toen vond iedereen het in de naailes echt wel ok en heel mooi, behalve ik. Ik vond het niet super, nog altijd niet, het is me nog iets te breed op de heupen maar ik kan me er wel goed in bewegen en ook dat ik belangrijk, zeker in mijn job als lerares. DUS lieve mensen, niet perfect in orde, niet perfect mijn ding MAAR zo een mooi stofje dus ik draag het graag en mensen geven mij wel complimenten dus zo erg zal het wel niet zijn hé ...
 
De overschot van het stofje kreeg onmiddellijk een bestemming voor dochterlief. Ze vond dit ook zo mooi, dus ik kreeg er (gelukkig) nog net een A-lijntje in. De achterkant werd net zoals die van mij bruin van kleur. Een oranje biaislint aan de onderkant en oranje kamsnaps, maken het geheel af. En Mila is er zo mooi mee, die kleuren staan haar echt, helemaal de mama dus!
 


Rok met plooien ... I LOVE IT!

Ik volg dit jaar naailessen en van bij het begin, besloot ik daar enkel voor mezelf te naaien. De durf ontbreekt om dit alleen thuis, zonder te hulp te doen dus vandaar.
 
Mijn tweede projectje was een rok maken. Ik had mijn oog laten vallen op een leuke 'retrorok' met plooien, zo eentje van 'overtijd'. Ja, die stijl kan mij wel bekoren. Ik hou van retro en kleur zowel in mijn kleren als mijn interieur!
 
Maar de rok dus. Het patroon leek zo ingewikkeld en er waren precies zoveel kleine stukjes. Ik zag het niet echt goed komen ... MAAR ... dankzij de hulp van de juf en mijn doorzetting is het mij gelukt en ik ben trots, fier, gelukkig! Ik vind dit een zalig rokje en het zit als gegoten! Ik kreeg ook al veel complimenten dus mag ik het jullie niet onthouden hé. Enjoy.





Het patroontje komt uit Knippie van mei 2012 (dank u, mama!)
Stof: Den Beer - Harelbeke

vrijdag 6 februari 2015

Leeskussen in stijl

We zijn een beetje laat maar who cares.
Nieuwjaar vieren, daar heb je volgens mij een jaar de tijd voor ;).

En eerlijk gezegd, ik was er niet rouwig om dat het een beetje 'later' dan normaal gevierd werd want zo had ik voldoende tijd om zelf een kadootje te maken voor metekind Lokke. Ze zit in het eerste leerjaar en geniet enorm van het leren lezen. De keuze om een leeskussen te maken, was dus al snel gemaakt. Ik vulde het kussen met enkele eenvoudige leesboekjes van Suske en Wiske. Heel plezant om zo af te geven want ze kan onmiddellijk aan de slag.


Het lezen mag ook wel in stijl gebeuren en daarvoor maakte ik nog een bijpassende kleedje. Het werd de Birdie uit LMV. Ik maakte ze al in verschillende maten en stoffen maar keer op keer word ik verliefd op het jurkje. Was ik maar terug 6 jaar ...

 
En Lokke? Die was heel content en trok onmiddellijk haar nieuwe kleedje aan en ging lezen, op haar kussen, lekker in stijl!
 
 
Patroon: Birdie uit La Maison Victor
Stof: Soft Cactus en tricot van de markt (Mieke)