Mila en Jacob ... perfect match!

De naaimicrobe kreeg ik duidelijk van moederlief te pakken. Zij volgde zelf verschillende jaren naailes en maakte heel wat kleren voor mij, mijn broer en zus toen we klein waren. En toen lag het even stil.

 

Maar sinds de kleinkinderen er zijn, heeft ook zij de naaimicrobe weer te pakken en dat is plezant want we wisselen patronen uit. En zo ook die van de Jacobbroek. Voor Akke werden al verschillende van die broekjes gemaakt maar nog nooit voor dochterlief. Geen idee of ze er zou mee staan. Dus ging oma aan de slag en kwam ze, mits enkele kleine aanpassingen tot onderstaand resultaat! Het is DE MAX! Ik ben er helemaal weg van. Hij zit als gegoten en Mila straalt wederom! Maar ik geef toe, ze wordt groot EN ze weet wat ze wil. Maar deze broek wordt één van haar favorieten! En ja hoor, dit patroontje zal nog gebruikt worden!

 

 

 

Naaien met vriendinnen!

Op 11 september kwamen er enkele vriendinnen langs om te zien of ze ook de naaimicrobe konden te pakken krijgen. Het was een supergezellige avond waarin we veel babbelden en ze uiteindelijk met mooie resultaten naar huis gingen!! Zeker voor herhaling vatbaar!

 

 

Verliefd op Birdie!

Jaja, de nieuwe Maison Victor heeft mijn hartje sneller doen slaan!! Ik ben op slag verliefd geworden op de Birdie jurk voor kids. Ik wist dan ook onmiddellijk welke twee stofjes ik wou combineren en ging direct aan de slag!

Het patroontje is duidelijk en mooi uitgelegd en ik zeg het nog een keer, ik ben echt verliefd geworden op dit jurkje!! Ik zou er eigenlijk wel eentje voor mezelf willen!! Maar bon, het kleedje zat vlot in elkaar en dan volgde een leuke fotoshoot met dochterlief want zij straalt in dit modelletje en vind het roze supermooi ...

 

Enjoy!

 

 

Hiervan maak ik er nog!

Hoofdje vol ... Batterijtje plat ...

Zou dit herkenbaar kunnen zijn? 

Mijn hoofd zit vol leuke naaiplannen en ik voel zelfs kriebels in de buik als ik denk aan al die mooie kleedjes die hopelijk nog van onder mijn naaimachine zullen rollen ... Maar ... de eerste twee schoolweken waren zo hectisch en druk dat mijn tere lichaam dit even moet verwerken en dat betekent helaas dat de batterijtjes een beetje plat zijn. Resultaat: geen energie meer om de voorbije avonden achter de naaimachine te kruipen ... ook al zitten kids vroeg in bedje.

Even overviel me een paniekgevoel want ik geef toe, na mijn ziektejaar, wil ik er echt weer staan op het werk! Duimen dus dat mijn lichaam mee wil. Het paniekgevoel maakte ondertussen plaats voor rust en daar zorgde mijn avondactiviteit dan weer voor. Aangezien het voetbal is op tv, besloot ik op het gemak foto's te sorteren van het eerste levensjaar van zoonlief om zijn plakboek verder aan te vullen en ja, daarvan word ik rustig en ook een beetje weemoedig .... Want wat gaat de tijd toch snel en hoe veranderen de kindjes op korte tijd! Zalig om te merken hoe hij van een klein freel ventje tot een zot, freel, actief kapoentje is uitgegroeid!

Geniet maar even mee!

En morgen vliegen we er terug in ;)

 

Eerste schooldag!

De vakantie is echt voorbij gevlogen en als je Mila mag geloven, mogen er daar best wel nog enkele maanden aan toegevoegd worden. Zou dochterlief zich geamuseerd hebben de voorbije periode?!

 

Na een bezoekje aan haar nieuwe klas was ze toch echt enthousiast om er naar toe te gaan. Dit jaar mocht ze haar symbooltje zelf kiezen. Het waren allemaal sprookjesfiguren, dus sowieso had de nieuwe juf al gescoord! Dit jaar gaat ze als Doornroosje door het schooljaar.

 

En traditie is traditie, een foto op haar eerste schooldag met de nieuwe boekentas!